Na zdjęciu Józef Swoboda w mundurze powstańczym - uroczystość poświecenia sztandaru powstańców 5 lipca 1936 rok.
Kliknij tutaj
Historia samorządu
Ślub Józefa Swobody i Pauliny z domu Wilczek
Obok pana młodego ojciec Franciszek Swoboda naczelnik gminy Ornontowice w latach dwudziestych.
Józef Swoboda - jako radny gminny w 1937 roku siedzący trzeci od prawej
Józef Swoboda
Byłem też członkiem zarządu i jednym z założycieli towarzystwa śpiewu ,, Wanda ‘’ w Ornontowicach również w 1919 roku. W II oraz III powstaniu śląskim brałem udział w pogotowiu na miejscu. Podczas przygotowania plebiscytu na śląsku pracowałem w komisji agitacyjnej i propagandowej i nie szczędziłem sił i zdrowia do agitowania wśród miejscowych obywateli i towarzyszy za sprawę Polską. W III powstaniu śląskim brałem udział z bronią w ręku jako ochotnik 7 kompani 3 batalionu 6 pułku pszczyńskiego którym dowódca był Franciszek Brząkalik (mieszkaniec Ornontowic z ulicy Polnej ). Z tą formacją brałem udział w akcji pod Wyrami, Mikołowem i Centawą pod górą świętej Anny. Z powstania wróciłem po jego zakończeniu 5 lipca 1921 roku. Po ustaleniu granic Polski zostałem jako Polak w czerwcu 1922 roku zwolniony z kopalni Zabrze – wschód i przeszedłem do pracy jako ślusarz na kopalnie knurów. W okresie miedzy wojennym byłem członkiem rady gminnej , członkiem związku powstańców śląskich, Polskiego związku koła rolniczego i przez kilka lat prezesem związku zjednoczenia zawodowego Polski – filia w Ornontowicach. Za moją prace na niwie narodowej o polskość Śląska zostałem przez ówczesne władze Polskie odznaczony medalem Niepodległości, Krzyżem zasługi I stopnia oraz orderem Gwiazdy Śląskiej. Obecnie posiadam Śląski Krzyż Powstańczy.
Po wkroczeniu do Polski wojsk hitlerowskich 1 września 1939 zostałem jako groźny powstaniec wyrzucony z pracy. Po jakimś czasie niemiecki urząd pracy skierował mnie do pracy na kolejkę wąskotorową gdzie pracowałem ciężko ko jako robotnik nie wykwalikowany wraz z innymi Polakami i gdzie potrącano nam 30 % z zarobku. W trudnych warunkach pracowałem tam aż do wyzwolenia. Posiadane prze zemnie małe rolne gospodarstwo zostało mi skonfiskowane na rzecz niemieckiego ,,Treuhendera’’. Dopiero władze Polski ludowej mi go znowu zwróciły. Po wyzwoleniu naszych ziem przez armię radziecką poszedłem znowu do pracy w moim zawodzie na kopalnię Knurów. Zostałem tam jednak skierowany do zawodowej szkoły górniczej jako nauczyciel zawodu i wychowawca. Na tym stanowisku pozostałem do roku 1962, do czasu otrzymania emerytury. Przez dwie kadencje byłem też radnym Rady Narodowej w Ornontowicach.
Dziś na skutek podeszłego wieku i choroby serca nie biorę już brać tak żywego udziału w życiu społecznym i narodowym, biorę w tym życiu jednak udział tak dalece jak pozwala mi na to zdrowie….. Ornontowice 29 lipca 1966 rok. Józef Swoboda
Józef Swoboda
Fragment życiorysu
Życiorys - spisany przez Józefa Swobodę 29 lipca 1966
Urodziłem się dnia 14 listopada 1893 roku w Zabrzu, jako syn Franciszka Swobody i Pauliny z d Sonek. Rodzice moi byli pochodzenia robotniczo – chłopskiego.
W latach 1900 do 1908 roku uczęszczałem do ośmio klasowej szkoły powszechnej w Zabrzu. Po ukończeniu szkoły wstąpiłem na naukę do warsztatu ślusarskiego gdzie uczyłem się tego zawodu trzy lata. W roku 1912 zostałem przyjęty do pracy jako ślusarz na kopalnie Zabrze – wschód. Już podczas nauki zawodu ślusarskiego a mianowicie w roku 1909 wstąpiłem do związku Sokołów. Do tego związku należałem do roku 1912 w którym o roku moi rodzice przeprowadzili się do Ornontowic w powiecie pszczyńskim. W Zabrzu należałem do związku zawodowego metalowców a gdy rodzina nasza przeprowadziła się do Ornontowic wstąpiłem do Z.Z.P. oddział górników gdyż innego związku zawodowego nie było. Podczas I wojny światowej byłem zaciągnięty do wojska. Po powrocie podjąłem znowu prace na kopalni Zabrze – wschód. W tym też roku a mianowicie 10 lutego 1919 wstąpiłem do P.O.W i złożyłem przysięgę na ręce komendanta Kleinerta z okręgu mikołowskiego. Komendantem głównym P.O.W na Górny Śląsk był A. Zgrzebniok od którego posiadam oryginalne zaświadczenie.