Krótki opis moich wspomnień jako wychowanka Ochronki w Ornontowicach prowadzonej przez Siostry Służebniczki Najświętszej Marii Panny .

Zajęcia prowadziła Siostra M. Salomea. Do ochronki uczestniczyłem przez dwa lata 1934 oraz 1935 roku. W tych latach nie używano nazwy ochronka tylko ,,Szkółka”. W szkółce zabawek było mało i były skromne. Pod ścianą stała drabinka do wspinania się. Placu zabaw na zewnątrz nie było. Dzieci przychodziły samodzielnie, gdyż głównymi drogami  , które były szutrowe – z kamienia jeździły tylko furmanki jedna lub dwie na godzinę. Każde dziecko przynosiło z domu mały posiłek , a ochronka gotowała garnek mleka.

W klasztorze były trzy siostry :
- siostra dla dzieci i jako pielęgniarka dla ludności.
- siostra gospodyni w klasztorze (zakupy ,posiłki, porządki)
- siostra zakrystiana do prac dekoracyjnych i porządkowych w kościele.

Bardzo miło wspominał te lata, gdyż od sióstr otrzymaliśmy dużo ciepła, serdeczności i miłości, takiej miłości matczynej, czyli Maryjnej i Jezusowej .

Opisał Maksymilian Chrobok rocznik 1929 .
 

Ochronka 1932 rok

Ochronka 1938 rok

Ochronka 1938 rok

Ochronka 1935 rok - rocznik 1929

Najstarsze zdjęcie z ochronki rok zdjęcia 1929 rocznik na zdjęciu 1924 1925

Ks. Teofil Bromboszcz

Klasztor po przebudowie w latach 70-tych XX wieku.

Zdjęcie klasztoru z okresu II wojny światowej - nad wejściem napis po Niemiecku "Kindergarten"

• 4. XII. 1917 r. – sprowadzenie Sióstr do Ornontowic - zamieszkują początkowo w domu Pana Piotra Kampy.
• 1922 r. – wprowadzenie dwóch Sióstr do nowo wybudowanego klasztoru za staraniem ks. Bromboszcza oraz S. Przełożonej.

Pielęgnacja chorych, wychowywanie dziewcząt, opieka nad dziećmi w ochronce, wystrój kościoła.

• 1942 r. – zajęcie klasztoru przez niemieckie NSV i urządzenie w nim Poradni dla dzieci oraz kursu pielęgnacji dla niemowląt, bez udziału Sióstr mieszkających tylko w jednym pokoju.
• 22. III. 1943 r. – wyznaczenie Sióstr do pielęgnacji chorych w niemieckich szpitalach.

Do końca wojny w Ornontowicach przebywała tylko jedna Siostra, mieszkająca w domu prywatnym

• 1945 r. – zupełne zniszczenie klasztoru na skutek działań wojennych.

 Ks. Dziekan Kwapuliński odstępuje Siostrom mieszkanie na probostwie i przyczynia się do odbudowy klasztoru.

• 25. VII. 1947 r. – zamieszkanie Sióstr w nowo odbudowanym klasztorze. Urządzenie równocześnie dwuoddziałowego przedszkola oraz kuchni gospodarstwa domowego dla dziewcząt, pielęgnacja chorych, wystrój kościoła.
• do 1958 r. – przejecie administracji przedszkola przez władze państwowe za zgodą sióstr, które nadal w nim pracują
• od 1958 r. – przedszkole przeniesione do nowej szkoły podstawowej, a Siostry zwolnione.
• 1960 r. – urządzenie w pomieszczeniach po przedszkolu Wiejskiego Ośrodka Zdrowia, z gabinetem lekarskim, dentystycznym oraz punktem aptecznym i zabiegowym. Wkrótce znów Siostry zostają zwolnione.
• 1989 r. – gruntowny remont, przebudowa pomieszczeń na ochronkę.
• 4. IX. 1989 r. – pierwsze dzieci w ochronce w liczbie 21. Zorganizowanie ogrodu dla dzieci z ochronki.
• 3. XII. 2017 r. – 6 Sióstr, 41 dzieci. Siostry pracują w przedszkolu, uczą katechezy, troszczą się o dom.

100-lecie

Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP

w Ornontowicach

1917-2017